Nauðgun "verus" ekki nauðgun

Ég minnist þess að fyrir nokkuð mörgum árum ákærði þekkt "gleðikona" karlmann nokkurn fyrir nauðgun.  Við rannsókn málsins hjá rannsóknalögreglunni viðurkenndi maðurinn að hafa haft samræði við konuna (sem nú til dags heitir víst að hafa "stundað kynlíf" með henni (ný íslenska), hét áður að ríða eða gera "do-do") en það hafi verið með samþykki hennar.

 Konan viðurkenndi að hafa farið heim með karlmanninum og haft við hann samfarir með hennar samþykki.  "En svo fékk hann sér aftur, og það var nauðgun því þá var ég sofandi og hafði ekki gefið honum leyfi."

KARLMENN!   Munið að næst þegar þið takið dömu heim til að gera "do-do" að þá þarf að hafa kvittanaheftið með sér og viðurkenningaskjal til undirritunar um að ekki hafi greiðsla farið fram svo femínistar eins og Kolbrún Halldórsdóttir kæri ykkur ekki fyrir að hafa nauðgað eða keypt vændi svo þið lendið ekki í fangelsi.

Sýknaður af ákæru fyrir nauðgun

Athugasemdir

[Linda (IP-tala skráð) 12.4.2008 kl. 20:18]

Hvað er vandamálið? Ef að þú býður fólki heim til þín einu sinni, þýðir það að því sé velkomið að æða inn hvenær sem það vill, og þá sér í lagi ef þú ert ekki heima til að bjóða því inn?

Ég skil ekki tregðu fólks við að skilja þetta. Ef að kona samþykkir ekki samfarir eða "do do" eins og þú vilt kalla það, þá er það nauðgun. Einfallt mál. Kona sem að er ófær um að segja nei, er ekki "sek" um að vera ekki vakandi, heldur nauðgarinn sekur um að nauðga. Ef að þú ert ekki viss, spurðu konuna. Ef hún svarar ekki, þá er líklegt að svarið sé nei.