Eilífðarstúdentinn ríkislögreglustjórinn.

Ríkislögreglustjóraembættið minnir mig á "eilífðarstúdentnn"; 

Einu sinni var pabbastrákur, sæmilega vel gefinn, en þannig uppalinn að hann mátti aldrei taka sjálfstæðar ákvarðanir og úr honum varð heigull og rola en enginn letingi.  Hann komst alla leið í Háskólann því hann var að öðru leyti sæmilega greindur.  Hann fór í þjóðfélagsfræði og féll á prófum, en þorði ekki að taka þátt í lífinu "þarna úti", hann var orðinn hagvanur í Háskólanum.  Þá fór hann aftur í félagsfræðina náði aftur ekki prófum en fékk viðurkenningu fyrir góða mætingu og viðveru í lestrarsölum skólans og kaffistofum.  

Ennþá ætlar hann í sömu félagsfræðina og vonast nú til að útskrifast og ná prófum.  Ef ekki, þá gerir hann ráð fyrir að fara aftur í félagsfræðina enn eina ferðina "og gefast ekki upp" eins og sönn hetja, eins og pabbinn er alltaf að segja honum að hann sé. 

Á meðan gerir hann ekkert annað, sinnir helst engu öðru, hefur ekki dug til þess.  En alltaf borgar pabbi fyrir námið, pabbastrákurinn býr alltaf í foreldrahúsum, borðar þar og sefur þar, fær vasapeningana frá pabba sem heitir nú Björn Bjarnason en mun bráðum skipta um nafn ef að líkum lætur.

Kær kveðja, Björn bóndi   

Jón Ásgeir: Ekki sama hver á í hlut

Athugasemdir

[Örn Johnson ´43 (IP-tala skráð) 19.12.2008 kl. 21:40]

Bara svo að þú vitir það, Sigurbjörn, þá er geislabaugsJón Ásgeir á leið á hausinn. Með sér dregur hann þúsundir manna, hér á landi og annarrsstaðar. T.d. töpuðu eigendur í peningamarkaðssjóði Landsbankans á honum 8000 milljónum. Ég var einn af þeim. Bara svo að þú vitir, þá kemur Björn Bjarnason persónulega EKKERT nálægt ákæru ríkissaksóknara né sekt (315 millur) Samkeppniselftirlits á hendur þeim. Þeir eru einfaldlega búnir þessir glaumgosar.