"Vændi","ekki vændi" eða "frjálsar ástir" = Spurningar.

 

Feministaþvælan þarfnast útskýringa. 

Hver er munurinn á "vændi" og "ekki vændi" (þ.e., "frjálsum ástum")?  Er "vændi" aðeins ef greitt er fyrir næturgreiða með; reiðufé?   Er "ekki vændi" (þ.e., "frjálsar ástir) ef greitt er fyrir næturgreiða með ýmist; áfengi, blómakörfum og konfekti, dýrum loðfeldum, dýrum skartgripum, sætum smábíl, flottri sólarlandaferð með öllu uppihaldi meðtöldu, flottu kvöldverðarboði t.d., á Grillinu með öllu tilheyandi svo sem næturgistingu í hótelsvítunni á eftir o.s.frv., o.s.frv.?

Ég man þegar ég var og hét "ungur og fallegur", það eru mörg ár síðan, þegar að maður var á galeiðunni og málaði bæinn rauðan.  Þá var það að besta aðferðin til að húkka sér dömu til næturgistingar eða bara "sjortara", var að segjast eiga nóg af víni heima.  Sumar af þessum stelpum voru þannig að þær áttu sér nýjan bólfélaga 3-4 sinnum í viku og hjá sumum var hámark hreinlætisins að snúa við nærbuxunum kannski vikulega, í mesta lagi tvisvar í viku.  -En gjaldmiðillinn var ætíð vín og tóbak. 

Svona var ég sjálfur þegar ég var blankur og komst ekki út á galeiðuna, að kvenfólk átti það til að hringja í mann heim og buðu "heim til sín í mat, drukk og gistingu", eða jafnvel bara "elskan, má ég koma í gistingu hjá þér, ég er með eina flösku?"  Var ég þá "vændismaður" eða naut ég bara "frjálsra ásta"?  Menn (bæði kvenmenn og karlmenn) kaupa vændi.

Surning til feminista sem vilja banna kaup á vændi.  Hvar eru mörkin á "vændi", "ekki vændi" og/eða "frjálsum ástum"?  Í hvaða tilfellum er kaupandinn að brjóta lög - að ykkar mati? 

Athugasemdir

[Vésteinn Valgarðsson, 2.5.2008 kl. 02:18]

Ég verð nú að segja að þetta er umhugsunarverður punktur. Ég veit ekki hvar á að draga mörkin, ef þá yfirhöfuð er hægt að draga þau svo óumdeilt sé. Það má segja að það sé eðlismunur á því sem þú lýsir og þeim aðstæðum sem við tengjum venjulega við vændi í "þrengri" skilningi orðsins -- en sami eðlismunur getur auðvitað líka verið innbyrðis á milli "eiginlegra" vændiskvenna.

[Sigurbjörn Friðriksson, 2.5.2008 kl. 15:00]

Vel mælt Vésteinn.

Það væri gott að fá úr þessu skorið ef eihverntíma þesskonar lög verði innleidd, því mér skilst á fréttum frá Svíþjóð að þar hafi fjárkúgunum fjölgað, ekki endilega frá "eiginlegum vændis- konum/körlum", heldur konum/körlum sem hafa "sofið hjá" í "frjálsum ástum" per sei, en hóta síðan að kæra karlinn/konuma ("viðskiptavininn") fyrir að hafa greitt sér fyrir greiðann, ef þeir/þær borgi sér ekki háar upphæðir fyrir að kæra ekki.

Forvitnileg að enginn femínisti hefur lagt orð í belg um þessa spurningu sem ég setti fram!

[Sigurbjörn Friðriksson, 2.5.2008 kl. 21:18]

AUGLÝSI EFTIR TÝNDUM FEMÍNISTUM.  >>>  

Hvar er hinr sterku, grimmu og kröfuhörðu femínistar sem vilja stjórna kynlífi karlmanna.  

Hversvegna ætli að enginn femínisti hefur getað eða viljað koma með efnislegt svar við spurningu minni.  Þær virðast þegja þunnu hljóði þessar valkyrjur þegar blandast kaup kvenna á kynlífsþjónustu vændismanna. 

Surning til feminista sem vilja banna kaup á vændi. 

Hvar eru mörkin á "vændi", "ekki vændi" og/eða "frjálsum ástum"?  Í hvaða tilfellum er kaupandinn að brjóta lög - að ykkar mati? 

EFNILEGT SVAR ÓSKAST -EKKI SLAGORÐ.

[Vésteinn Valgarðsson, 3.5.2008 kl. 05:46]

Tja, enginn femínisti og enginn femínisti.. Það má kannski segja að ég sé femínisti (til skýringar, sjá grein mína frá því í nóvember: Femínisti eða ekki femínisti?) en ég held að einfalt bann við vændi sé skammgóður vermir. Ég er nefnilega aðallega sósíalisti. Vandamálið er í sjálfu sér ekki það að fólk skuli selja líkama sinn, heldur að það geri það af neyð, í einum eða öðrum skilningi orðsins. Það sem þarf að uppræta eru neyð, fátækt, stéttaskipting og almennt ójafnrétti. Þegar það er komið í lag, þá skiptir engu hvort fólk vill sofa hjá í skiptum fyrir vínflösku, nokkra peningaseðla eða bara fyrir ekki neitt.