Hverjir lesa "slúður" og hverjir lesa "íþróttafréttir"? Karlar - konur?

Hefur þessi ágæta kona Kristín Ása Einarsdóttir sem gerði könnun fyrir B.A.-ritgerð sína í félagsfræði við Háskóla Íslands, rannsakað hvers kyns lesendur slúðurfrétta eru?  (Aðallega kvenmenn á ég von á).  Hverjir lesa íþróttafréttir karla? (Aðallega karlmenn á ég von á) ... og í hvaða hlutfalli við hve margir karlar lesa slúðurdálkana?

Hversu margar konur lesa íþróttafréttir um konur í íþróttum miðað við lesningu slúðurfrétta?

Er ekki framboðið aðeins til að mæta eftirspurn?  Mér er spurn! 

Að háskólamenntaður félagsfræðingur skuli nenna að vera að koma með þetta eilífðar Femístavæl um að sífellt sé hallað á kvenfólk.  Af hverju fær hún sér ekki vinnu í fiskiðju við flökun eða eitthvað til að hjálpa til koma þjóðarskútunni á réttan kjöl?  Eilífðar væl væl væl.

Kveðja, Björn bóndi    

 

Hallað á konur í netmiðlum

Tökum Jón Ásgeir til fyrirmyndar og förum að vinna.

Hvernig væri nú að fara að vinna og bjarga því sem bjargað verður, frekar en að vera eins og ræsisrottur að leita að einhverjum til að hengja á fótunum.  Jón Ásgeir, Jóhannes Jónsson og Bónusverslanirnar gerðu það að verkum að ég átti fyrir nægum mat til að duga yfir Jólin og mun duga vel fram yfir áramótin.

Mótmælendurnir 500 sem mættu á Austurvöll á laugardag (rúmlega 0,1% þjóðarinnar) eru áreiðanlega ekki í Landsliðinu sem nú er í dag að vinna að því að rétta þjóðarskútuna við. 

Áður var þörf, en nú er nauðsyn að Íslendingar standi saman við að bjarga því sem bjargað verður.  Þeir sem ennþá hafa vinnu, nýti sér það til fullnustu, hinir haldi áfram að leita sér að vinnu.   Atvinnumótmælendur hætti að rífa það niður sem vinnandi fólk er að gera til uppbyggingar.

Með bjartsýni og jákvæðni að vopni.  Bíta á jaxlinn og kreista fram bros og axla það ok sem þarf til að koma Þjóðarskútunni aftur á skrið.  Íslendingum er í blóð borið að eiga við áföll í gegnum aldirnar frá þeim tíma um árin 1350 þegar "Litla ísöldin" hófst með "Hinum dimmu miðöldum", harðæri, Móðuharðindin, Svarti-Dauði, Stóra-Bóla, Ríkiskirkjan, niðurlæging Einokunarverslunar Dana, hungurdauði sem var daglegt brauð, Stórbændaveldið, Framsóknarflokkurinn, Átthagafjötrar og síðast en ekki síst fordómar okkar á sjálfa okkur eins og tröllríður nú íslensku þjóðfélagi, með eyðileggingaröflum atvinnumótmælenda, kommúnista, anarkista, níhílista og annarra stjórnleysingja,  karlhaturshreyfinga ("niður með feðraveldið"), Jón Gerald Sullumborgari, hommafrontinn sem skipuleggjur óeirðirnar því þeir fengu ekki næga sjálfsauglýsingu á "Hinsegin dögum" og síðast en ekki síst; fjölmiðlar svo sem "Kastljós" og "Silfur Egils" sem eru óvinveittir uppbyggingu og leita að blórabögglum til að sjá blóð renna.

Með baráttukveðjum, Björn bóndi   

 

    

 

 

Jón Ásgeir tekur dóma nærri sér